vrijdag 27 maart 2015

Rokjesdag

Blogs lezen, mooie foto's bekijken op Pinterest, Etsy en dat soort sites. Heerlijk inspiratie opdoen. Dan lekker een nachtje slapen. De volgende dag de mandjes met wolletjes opzoeken, een keuze maken uit de voorraad, haaknaald erbij en gewoon beginnen met haken, zonder concreet plan. OK, het moet een rokje worden, maar wat het resultaat zal zijn, dat is zelfs voor haar een verrassing. Zo werkt Esther. Intuïtief haken zou je het kunnen noemen. Deze rokjes zijn de laatste tijd op deze manier ontstaan.





En soms voor de variatie een jurkje.
En Paula? Haakt die ook nog? Ja, die is weer besmet met het tassenvirus. Dat blijkt een soort ongeneeslijk virus, telkens als ze denkt dat het over is komt het terug. Maar daarover volgende keer meer. Nieuwsgierig? Nou, OK, een sneak preview dan...
Fijn weekend alvast.





vrijdag 13 maart 2015

Zoek de verschillen

Samen haakten we het afgelopen najaar onze eigen(wijze) CAL deken. Om de beurt een rand verzinnen en dan maar kijken wat het wordt. Genoten hebben we van het proces. En de resultaten?
De deken van Esther
En deze is van Paula

Wij zijn er zelf hartstikke blij mee. Nog wat details:
We bepaalden ieder voor onszelf hoeveel keer we een randje herhaalden. Zo ontstonden er twee verschillende dekens die ieder ons eigen karakter weergeven.
En nog een paar foto's:





Heerlijk werk, haken met al die kleuren. Rand voor rand zie je de deken groeien.  


We hadden er zo'n lol in dat we niet meer konden stoppen met haken en een maand eerder klaar waren met de deken dan we gepland hadden. 


En vielen we daarna in een gat? Nee, natuurlijk niet. Er zijn altijd zóveel haakplannen, dus de volgende projecten waren al snel in de maak. 

Van Paula hebben jullie misschien al andere handwerkfoto's gezien op Souvenir de ma Vie. (Wat leuk dat een aantal trouwe volgers van dat blog ook Dirkje Spreeuw gaan volgen. Welkom dames!) Esthers maaksels zijn nog niet eerder geshowd op Internet. In het volgende berichtje zullen we wat foto's laten zien van de gehaakte rokjes die Esther ontwerpt.

Hopelijk tot de volgende keer.





maandag 9 maart 2015

Dirkje Spreeuw

Lang geleden, heel lang geleden, in 1861 werd er op Texel een meisje geboren. Haar ouders noemden haar Theodora, maar al rap werd haar roepnaam Dirkje.
Dirkje Spreeuw groeide op en leerde, zoals gebruikelijk in die tijd, nuttige handwerken. Breien, verstellen, stoppen, noem maar op.
Dirkje trouwde met Cornelis Witte en samen kregen ze 9 kinderen. Later volgden er 34 kleinkinderen. Wij hebben geen idee hoeveel achterkleinkinderen onze overgrootmoeder heeft gekregen, maar dat zijn er héél veel. 

Als er een onbekende op bezoek kwam op de boerderij van Cornelis en Dirkje, grapte Cornelis altijd dat hij iets zeldzaams in huis had. Zodra het bezoek binnen was, wees hij op zijn vrouw en zei: "Kijk, een Witte Spreeuw." Deze anekdote bracht ons op het idee om een witte spreeuw in ons logo te verwerken.

Wij, Esther en Paula, boffen dat we de handwerk-genen die van generatie op generatie zijn doorgegeven in onze familie, hebben geërfd. Dirkje is lang voor onze geboorte overleden. Van onze oma hebben we wel heel lang kunnen genieten. Je  kon haar nooit betrappen op lege handen. Altijd had ze een breiwerk op de pennen staan. Zij heeft ons leren breien, nog voordat we naar de lagere school gingen. En met handwerken zijn we nooit meer gestopt. 

Afgelopen najaar zagen we steeds CAL dekens voorbij komen op internet. Prachtig, al die dekens. Maar helaas hebben we behalve handwerk-genen ook  de nodige eigenwijze genen mee gekregen. Daarom besloten we samen onze eigen(wijze) CAL deken te gaan haken. Om de beurt verzonnen we een rand, en zo groeiden onze dekens in 2,5 maand uit tot grote lappen.
Deze foto's zijn niet erg fraai, binnenkort zullen we wat mooiere foto's maken.


Wat een lol hadden we samen! We ontdekten dat samen haken nog véél leuker is dan alleen haken. En dus haken we samen vrolijk verder. Het idee werd geboren om onze maaksels met jullie te delen op een blog. Tja, voor dat blog verzin je dan een naam en al brainstormend kwamen we op het idee dit blog te vernoemen naar onze overgrootmoeder.